سفری به وسعت سرزمین خورشید: شروع شکفتن زعفران
امسال هم در آبان ماه، مانند هر سال دیگری در انتظار بودیم تا عطر شیرین گل‌های زعفران در میان خاک‌های زرخیز سرزمین خورشید، خراسان پخش شود. با شروع فصل پاییز و فرا رسیدن آبان ماه، پس از یک سال تلاش بی‌وقفه کشاورزان خراسانی، گل‌های زعفران شروع به شکفتن کرده و نوبرانه‌های سال هم از راه می‌رسند. در این دوران است که می‌توانیم نتیجه کار کشاورزان را با دستان خود لمس کنیم و زعفرانی را در دست بگیریم که یک سال برای دیدن آن صبر کرده‌ایم.
امسال اما روییدن این زعفران‌ها رنگ‌وبوی دیگری داشت. نه تنها در انتظار شکفتن گل‌های بنفش رنگ زعفران از میان خاک بودیم، بلکه در انتظار رسیدن مهمان‌هایی بودیم که قرار بود سفری به وسعت سرزمین خورشید را تجربه کنند. پانته‌آ ، وحید ، نازنین ، حسام، امین و هانیه مهمانان خوش ذوق و دوست‌داشتنی ما بودند و همراهی آن‌ها در چینش زعفران مصطفوی، هدفی جز حمایت از تلاش کشاورزان و رونمایی از صفر تا صد زنجیره تولید زعفران مصطفوی نداشت.
با رسیدن مهمانان‌مان، بیش از آنکه به چینش ارمغان‌های سرخ خاک برویم، در خراسان به گشت‌وگذار پرداختیم تا ابتدا با این سرزمین و پیشینه آن بیشتر آشنا شویم. سرزمینی که سال‌هاست میزبان زعفران بوده و با رنگ و عطر این گل گران‌بها شناخته می‌شود. پس از آن، تور مزارع زعفران مصطفوی را برای مهمانان خود فراهم کرده بودیم تا آن‌ها پابه‌پای کشاورزان و در میان مزارع، تجربه‌ای واقعی از چیدن گل‌های زعفران را به زندگی خود اضافه کرده و حس خوب برداشت زعفران در مزارع را همراه با طعم لذیذ یک چای زعفرانی تا مدت‌ها در خاطره خود ثبت کنند.
در این سفر به پای نوای سنتی همین مرز و بوم هم نشستیم. مبین دُرپور برای‌مان در کنار مزارع، موسیقی مقامی موسیقی از جنس تاریخ و هنر این سرزمین را به صدا در آورد. در این سفر، نه تنها زیبایی و شگفتی شکفتن گل‌های زعفران را به قلم و تصاویر مهمان خود دیدیم و ثبت کردیم، بلکه ندای موعد رسیدن آن‌ها را هم همراه با موسیقی مقامی به خاطر خود سپردیم.
همه تلاش خود را کردیم تا با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در بحران کرونا، سفری را رقم بزنیم تا مهمانان‌مان با دست‌های خود چیدن گل‌های زعفران را تجربه کرده و به داستان‌های آن گوش بسپارند؛ داستان‌هایی از سخاوت خاک خراسان، تلاش و زحمت کشاورزان و اصالت این سرزمین.
مهمانان‌مان با قلم و تصاویر بی‌نظیر خود، برداشت زعفران را از هر سالی شیرین‌تر و پرهیجان‌تر کردند. آن‌ها با دوستی‌های خود به ما در توسعه فرهنگ برداشت زعفران کمک کردند تا چهره دیگر این طلای سرخ را معرفی کنیم؛ چهره‌ای که شاید کمتر کسی به آن توجه کند. چهره‌ای از طلوع آفتاب، خنده و شادی کودکان در مزارع، تلاش ستودنی کشاورزان، برداشت زعفران با دست و پاک کردن گل‌ها با زحمت و صبوری توسط زنان و مردان خراسانی را به آن‌ها نشان دادیم و در کنار آن‌ها قرار گرفتیم تا از کشاورزان و زعفران، این سرمایه ارزشمند ملی بیشتر از گذشته حمایت کنیم.
این سفر اما پایان راه نخواهد بود، بی‌صبرانه منتظریم تا سال آینده با برطرف شدن خطر ویروس کرونا میزبان مهمانان و دوستان بیشتری باشیم تا به استقبال جوانه‌های زعفران در مزارع برویم.